Jeroen
Heindijk:
(Geronimo Natural Gallery, Zeist)

Er werd mij
de volgende zin voorgelegd die ik moest afmaken:
Ik ben jouw leraar omdat: (Ik heb even moeten en mogen nadenken).

“…ik
je wil laten verwonderen over de natuur. Even uit de stress. Sta
even stil. Wees even een being, geen do-ing. Als mens ben je er
niet alleen maar om te werken, te eten en te slapen, maar je wil
ook het leven ervaren. Er zijn ook andere dimensies die je wil leren
kennen, als een spiritueel reiziger. Bomen staan hier om ons heen,
vaak al vele jaren langer dan wij hier rondlopen. Daaruit spreekt
wijsheid en kennis, die ook bij jou kan resoneren. Dat is heel simpel,
geen spirituele hokus pokus. Ga op een plek staan bij een boom en
voel je voeten. Je voeten zijn jouw leraar. Luister daar naar. Er
is een wereld onder jouw voeten. Voel dat. Dan ontstaat er vanzelf
contact, net zoals je dat voelt met een ander mens tegenover je.
We hebben wortels. Langzaam maar zeker gaat er een wereldje open.
Ga eventueel op een andere plek staan, als dat beter voelt.Iedereen
doet dit zelf, tijdens mijn bostochten. Ik kan niet bepalen wat
voor jou de beste plek is. Ik reik alleen maar mogelijkheden aan.

Vaak maak ik de vergelijking: als je op de tram staat te wachten,
schiet je wortel. Dat is dus ook werkelijk zo, in zekere zin. Naast
de wereld boven de grond is er ook nog een wereld onder de grond.
Bomen zijn levende wezens, die je kunt leren kennen als je ervoor
open staat. Wij zelf zijn ook natuur, maar we zijn de verbinding
een beetje kwijt geraakt. Door stil te staan is het contact heel
makkelijk te herstellen, want dat contact is er namelijk gewoon.
Ik ben jouw leraar, omdat… maar die ander is ook mijn leraar.
Ik ben ook jouw leerling. Mensen inspireren ook mij weer. Ik hoorde
weleens: als je je meester vindt, dood hem. Was dat niet Krishnamurti?”

Door:
Reinout Koperdraat